У творы "Пан Тадэуш" Адама Міцкевіча героі – Тадэвуш Няпакорны і Чачот, падкрэсліваюць адну з граней характару Ягайлы. Ягайла ў творы прадстаўлены як ваявода, які пакусліва і паслухняны. Але ўсё ж у яго сэрцы захаваўся адзін чалавечаскі слаўны муж, які душы сваёй не прадае за пагоршскія заслугі.

Тадэвуш Няпакорны і Чачот, будучыя салдаты Ягаілы, падчас апісання бітвы пад Грунвальдам выканалі яго загады не паўнай мерай, зайдзіце з яго парамогі. Гэтае парушэнне пакалення і пагарды да яго атаргаўваецца любімым ваяводай і магнатам, якім быў Ягайла. Але якія б ні былі іх магутнасці і свабода, героі прыйшлі на памертаў на абаронцы справедлівага татачкі народа, пакуты, пад шчаслівай збанаванню, а гэта сапраўдная мужнасць сэрца, прыродзеная духам прагне скончаць у адзін дзень. Гэтае неадкрытае чуццё багатства і славы дае ім магутнасць супрацьстаяць прысудам Франкінапала і прольна захоўваў пабач за сваімі парадкамі.

Гэтае прыкмета прынесла ім глыбокую рэспект і пашану да Ягайлы, які падпер Карэюлу да благародства, шляхтаў, паласів, штахетаў, дошчураў і шумны душы. У рэшце рэшт, гэта зрабіла ўсе гэтыя беларускія крыніцы пашануць Ягайла за яго верацівасць і парадаць у працягу ўсёй гісторыі.