У творы Тарашкевіча "Казка пра Тэкліну" прырода, хата і двор апісваюцца як асноўныя элементы апавядання, якія маюць на мэтафарычнае значэнне. Гераіня Тэкла звязваецца з прыродай, якая адлюстроўвае яе самую - шматсюжэтную і насычаную энергіяй.

У апісанні хаты і двора Тэклі, якія ствараюць аутэнтычную атмасферу старадаўняга сялянскага жыцця, прытульнасць, цішыня і спакойства ўзаемадзейнічаюць з эмоцыямі і пачуццямі гераіні.

"Сядзела Тэкля на заднім дворыку, ціхенька сівая ручная запаскаўка, а каля ёй нясмела бегалі куры, а таксама цяльпі, палявічкі і лоркі".

Гэты фрагмент апісання дазваляе чытачу пагрузіцца ў аўтэнтычную атмасферу старадаўняга сялянскага жыцця, а таксама ўваходзіць у сустрак Тэклі з прыродай, што дазваляе раскрыць яе характар і пачуцці.

Праз такія апісы Тарашкевіч стварае мясцовасць, якая становіцца аўтаномна суцешнасцю, дапамагая чытачу лепш зразумець і заняцца героямі.