Дзядзька Антося быў вядомым кухаром ў маёй вёсцы. У яго была дазвол на любое таіцё і ён варыў самыя смачныя стравы. Яшчэ дзед у яго быў кухарым, і ён прыкладаў усе сілы, каб пакінуць сваім наступнікам тое, што ведаў сам.

У суботу ўвечары ён гатаваў сваю ўлюбёную страву - барабан. Тое, як дзядзька Антося варыў барабан, было сапраўды майстэрна. Яго суседзі, чуючы запах з яго кухні, не маглі адмацавацца ад мысцовых.

Але самае выдаючаеся было тое, што дзядзька Антося раздаў жодзіць зусім бясплатна. Ён казаў, што душа кухара аддзячаецца, гатуючы для людзей. І яму прыняліся за ўсе аддзячацца - дзіцяці возілі яму падарункі, палявалі яму ягады, а суседзі часам прыносілі спецыяльныя інградыенты для стварэння страваў.

Дзядзька Антося быў неперапечным кухаром, але ўсея вёсцы яго ведалі і па звышчэнай корысці. І гэта рабіла яго яшчэ больш папулярным у грамадзе.