Савецкая улада заахвочвалася да паэтызацыі вобраза ў беларускай літераце у 20-30-х гг. гэта перыяд быў характэрны для ўзрастання кіравання над творчасцю пісьменнікаў і паэтаў. Улада старалася кантралёваць тэмы, якія паэтызаваліся ў творах, прысваіваць ім палітычны змест і стылістычны выгляд, каб працягваць ідэалагічную ўпраўленасць літаратуры. Гэта адлюстроўвалася ў літаратурных канцэптах, супрацьстаўленні "добра" і "зла", а таксама ў пазітыўным адтульванні вожацкага класу і ўзнагароджванні праймоўцыі балевых ідеяў.