Герой наш дня - Яўген, малады і сільны,
Як журавель палятаў у сонца світлым сені.
З усёй сілай ягонай чуе крык журавін
І смяецца ў адказ птахам галасам завірин.

І хоча сэрца баліць яму, як наводка,
Усё размаўляе чыстай душой, як сказка.
А калі ціха вечара паляцець у даль,
Як птушка ён з йакавым крыкам крычыць: "Жаль!".

Жаль, што ёсць балючы крык у журавін,
Жаль, што ў свеце так шмат багульняў і бінт.
Але Яўген усё роўны, герой з сілай і сумам,
Ён як журавель - свабодны, ня ляжыць ні ў чым.

Так хай паляцець журавлі з крыкам у вышыні,
І яны чуць Яўгена, які ў сэрцы з магнітам.
Ён не пакіне свайго крыкам таксама
І будзе жыць з крыкам журавіным, з сілай ідзейна.