Марфемная будова слова адказвае на пытанне, якія часткі слова маюць лексічнае значэнне і могуць ўзаемадзейнічаць паміж сабой. Асновай марфемы ў слове можа быць як корань слова, так і апострафічная форма.

Аднакаранёвымі словамі называюцца словы, якія паходзяць ад адной каранёвай формы. Напрыклад, словы "сон" і "сніць" маюць аднакараневую аснову "сн".

Змены ў словах могуць адбывацца праз афіксацыю, абрэвіяцыю, скорачэнне, пераасяніцца і г. д. Напрыклад, слова "дом" і "дамоў" адной асновы, але з рознымі законамі морфалагічнага разбору.

Правілы правапісу прыставак назычны дзеляцца на правілы пісьмовага вымянення зычных літар і правілы вымянення «ы» на «и». Зычныя літары "й", "ы", "и" пішуцца пасля прыставак па наступных правілах: "й" пішацца пасля прыставак па, пры, круч, ка, зава; "ы" пішацца пасля прыставак у, уз, уд, уж, ур; "и" пішацца пасля прыставак ад, аб, бес, без, будзе.

Вытворнымі словамі называюцца словы, якія атрымліваюць сваё значэнне і форму з іншых словаў. Напрыклад, слова "домавік" ад слова "дом" або "песчаны" ад слова "пясок".

Асноўныя спосабы ўтварэння слоў уключаюць афіксацыю, складанне, суфіксацыю, перафразіровку, па-раўнанне, абраць ад першалічанага сабе і другое. Напрыклад, утварэнне слова "купечка" ад слова "купец" праз даданне суфікса "-ка".