У рамане "Людзі на балоце" счасце васіля заключаецца ў яго юнацкай каханай да Дарыі, дачкі суседа. Васіль зусім молады яшчэ не разумее сваіх пачуццяў, але ўсё трымаецца на паверхні. Яго становішча ў сям'і не дазваляе яму адкрыцца і прызнацца ў сваіх хачаннях, што спрычыняе яму многа страданняў. Такім чынам, счасце ў яго жыцці знаходзіцца ў здольнасці часам палькавацца і забірацца за свае пачуцці, хоць бы і ў той адзін момант гэтага рабіць не трэба было.